අරහත්ත වග්ගො 1

ගතද්ධිනො විසොකස්ස
විප්පමුත්තස්ස සබ්බධී
සබ්බගන්ථප්පහීණස්ස
පරිළාහො න විජ්ජති

සසර ඉපදීම නැතිකල,ශෝක දුරුකළ, සියලු තැන්හි නො ඇලී ඉන් මිදුණා වූ,සියලු කෙලෙස් ගැට සිඳලූ රහතුන් වහන්සේට දැවිල්ලක් නැත.කෙලෙස් නැසූ නිසා සිත් තැවුලක් හෝ දැවිල්ලෙක් ඇති නොවේ..

පණ්ඩිත වග්ගො 14

යෙසං සම්බොධි අංගෙසු
සම්මා චිත්තං සුභාවිතං
ආදානපටිනිස්සග්ගෙ
අනුපාදාය යෙ රතා,
ඛීණාසවා ජූතීමන්තො
තෙ ලොකෙ පරිනිබ්බුතා

සප්තසම්බෝධි අංගයන්හි ( සති,ධම්ම,විචය,වීරිය,පීති,සස්සද්ධි,සමාධි,උපෙක්ඛා ) මනාකොට වඩන ලද සිත් ඇති,කිසිවක් ආශාවෙන් දැඩිසේ නොගෙන නිවනෙහි ඇලුණා වූ ආනුභාව සම්පන්න රහත්හු ලෝකයහි පිරිනිවියෝ නම් වෙති...

- - - - - - - - - පණ්ඩිත වර්ගය නිමි - - - - - - - - -

පණ්ඩිත වග්ගො 13

තත්‍රාභිරතිමිච්ඡෙය්‍යෙ
හිත්වා කාමෙ අකිංචනො
පරියොදපෙය්‍ය අත්තානං
චිත්තක්ලෙසෙහි පණ්ඩිතො

නිවනෙහි සිත ඇලවිය යුතු ය.වස්තුකාම,ක්ලෙශකාම දුරුකොට කිසිම දෙයක අයිතියක් නැත්තකු විය යුතුය.එසේම සිත කිලුටු කරන අකුසල්වලින් මිදී සිත පිරිසිදු කරගත යුතුය..

පණ්ඩිත වග්ගො 12

කණ්හං ධම්මං විප්පහාය
සුක්කං භාවෙථ පණ්ඩිතො
ඔකා අනොකං ආගම්ම
විවෙකෙ යත්ථ දූරමං,

පණ්ඩිතයා ගිහිගෙයින් නික්ම පැවිදිව අකුසල් දුරුකොට කුසල් වැඩිය යුතුය.ගිහිගෙය හැර පැවිදි වූ පුද්ගලයා දුක සේ සිත් ඇලවිය යුතු තැන වූ.,

පණ්ඩිත වග්ගො 11

යෙ ච ඛො සම්මදක්ඛාතෙ
ධම්මේ ධම්මානුවත්තිනො
තෙ ජනා පාරමෙස්සන්ති
මච්චුධෙය්‍යං සුදුත්තරං

යම් කෙනෙක් බුදුන් විසින් මනා කොට දෙසන ධර්මය දැන ඒ අනුව පවතිද්ද,ඔවුහූ ඉතා අමාරුවෙන් තරණය කළ යුතු සංසාර සාගරය තරණය කොට නිවනට පැමිණෙති..

පණ්ඩිත වග්ගො 10

අප්පකා තෙ මනුස්සෙසු
යෙ ජනා පාරගාමිනො
අථායං ඉතරා පජා
තීරමෙවානුධාවති

මිනිසුන් අතුරෙන් පරතෙරට ( නිවනට ) යන්නෝ ටික දෙනෙකි.සෙස්සො මෙතෙරට ( භවයටම ) දුවති..

පණ්ඩිත වග්ගො 9

න අත්තහෙතු න පරස්ස හෙතු
න පුත්තමිච්ඡෙ න ධනං න රට්ඨං
න ඉච්ඡෙය්‍ය අධම්මෙන සමිද්ධිමත්තනො
න සීලවා පඤ්ඤවා ධම්මිකො සියා

යමෙක් තමා නිසා හෝ අනුන් නිසා හෝ පවක් නොකරයි ද,වැරදි පිළිවෙලකින් පුතකු හෝ ධනය හෝ,රටක් හෝ නොපතයි ද,අධර්මයෙන් තමාගේ වැඩි දියුණුවක් බලාපොරොත්තු නොවෙයි ද,එවැනි පුද්ගලයා සිල්වතෙකි,නුවණැතියෙකි,දැහැමියෙකි..