පාප වග්ගො 10

යො අප්පදුට්ඨස්ස නරස්ස දුස්සති
සුද්ධස්ස පොසස්ස අනඞගණස්ස
තමෙව බාලං පච්චෙති ව පාපං
සුඛුමො රජො පටිවාතං ඛිත්තො

යමෙක් අනුන්ට ද්වේශ නො කළ,නිරපරාධ වූ පිරිසිදු පුද්ගලයකුට ද්වේශ කරයිද,උඩු සුලඟට ලූ සියුම් දූවිල්ලක් මෙන් එහි පව එය කළ මෝඩයා කරා ම ආපසු එයි...

පාප වග්ගො 9

පාණිම්හි චෙ වණො නාස්ස
හරෙය්ය පාණිනා විසං
නාබ්බණං විසමන්වෙ තී
නත්ථි පාපං අකුබ්බතො

අල්ලෙහි තුවාලයක් නැත්තම් අතින් ගත් විෂය ශරීරය තුලට ඇදී නොපැතිරෙන්නා සේ පාප චේතනාවක් නැත්නම් (ඔහු කරා) හෙවත් අනුව යන පවකුත් නැත..

පාප වග්ගො 8

වාණිජොව භයං මග්ගා
අප්පසත්ථො මහද්ධනො
විසං ජීවතුකාමොව
පාපානි පරිවජ්ජයෙ

මඳ පිරිවරක් කැටුව යන මහා ධනවත් වෙළෙන්දා බියජනක මඟක් (සොර සතුරු උවදුරු ඇති මඟක් ) හැර යන්නා සේ ද ජීවත්වෙනු කැමැත්තා විෂ අත්හරින්නා සේ ද, නුවණැත්තා සියලු පව් දුරින් ම දුරු කළ යුතුය..

පාප වග්ගො 7

මාප්පමඤ්ඤෙථ පුඤ්ඤස්ස
න මං තං ආගමිස්සති,
උදබින්දු නිපාතෙන
උදකුම්භොපි පූරති,
පුරති ධීරො පුඤ්ඤස්ස
ථොකථොකම්පි ආචිනං

තමා කළ පින ඉතා සුළුය.එහි විපාකය තමා කරා නො ඒයයි සුළුකොට නො සිතිය යුතුය.දිය බිඳු එක් වීමෙන් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් කළය පිරෙන්නාක් මෙන් ටිකින් ටික එක්වන පින නිසා නුවණැත්තා පිනින් පිරේ..

පාප වග්ගො 6

මාප්පමඤ්ඤෙථ පාපස්ස
න මං තං ආගමිස්සති,
උදබින්දු නිපාතෙන
උදකුම්භොපි පුරති,
පුරති බාලො පාපස්ස
ථොකථොකම්පි ආචිනං

තමා කළ පාපය ඉතා සුළුය.එහි විපාකය තමා කරා නො ඒයයි සුළුකොට නො සිතිය යුතුය.දිය බිඳු එක් වීමෙන් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් කළය පිරෙන්නාක් මෙන් ටිකින් ටික එක්වන පව් නිසා මෝඩයා පවින් පිරේ..

පාප වග්ගො 5

භද්‍රො පි පස්සතී පාපං
යාව භද්‍රං න පච්චති,
යදා ච පච්චති භද්‍රං
අථ භද්‍රො භද්‍රානි පස්සති

පින් කරන්නා ද තමා කළ පින පල නොදෙන තෙක් අයහපත දකී.එම පින මෝරා පල දෙන විට තමා කළ පිනෙහි සැප දකී..

පාප වග්ගො 4

පාපොපි පස්සති භද්‍රං
යාව පාපං න පච්චතී,
යදා ච පච්චති පාපං
අථ පාපො පාපානි පස්සති

පව් කළ තැනැත්තා තමා කළ පව විපාක නොදෙන තෙක් යහපත දකී.යම් විටෙක ඒ පව මෝරා පල දේ ද එවිට එම පාපියා තමා කළ පවෙහි දුක දකී..