මනො පුබ්බංගමා ධම්මා
මනො සෙට්ඨා මනොමයා
මනසා චෙ පදුට්ඨෙන
භාසතිවා කරොතිවා
තතො නං දුක්ඛමන්වෙති
චක්කංව වහතො පදං
සිතේ ඇතිවන කුසලාදී ධර්මයන්ට හෙවත් චෛතසිකයන්ට සිත පෙරටු කොට ඇත්තාහ.සිත අධිපති කොට ඇත්තාහ.සිත මුල්ය.ඒවා සිතම ශ්රේෂ්ඨ කොට පවතී.සිතින්ම උපදී.එහෙයින් යමෙක් නරක ගතිවලින්, කිලිටි වූ සිතින් යමක් කියයි නම්, කරයි නම් ගැල අදින ගොනාගෙ පාදය අනුව ඇදෙන රෝදය සේ ඔහු පසුපස දුක ලුහුබදී..
