සිත් පහන් වන්නට..
විවේකය අරුත්බර කරන්නට..සෙනෙහසින්..
4.6.11
පුෂ්ප වග්ගො 4
පුප්ඵානි හෙව පචිනන්තං
ඛ්යාසත්තමනසං නරං
සුත්තංගාමං මහොඝො ව
මච්චු ආදාය ගච්ඡති
මහ වතුරක් නිදිගත් ගමක් ගසා හරින්නාක් මෙන්,මරුවා පස්කම් නමැති මල්ම රැස් කරන,එහිම ඇලුණු සිත් ඇති මිනිසා ඇද ගෙන යයි..
Newer Post
Older Post
Home