අස්සො යථා භද්‍රො කසානිවිට්ඨො
ආතාපිනො සංවෙගිනො භවාථ
සද්ධාය සීලෙන ච විරියෙන ච
සමාධිනා ධම්මවිනච්ඡයෙනච
සම්පන්නවිජ්ජාචරණා පතිස්සතා
පහස්සථ දුක්ඛමිදං අනප්පකං
කස පහර ලදුවත් එවේලේ පටන් ඒ ගැන ලජ්ජාවන අශ්වයකු මෙන් කෙලෙස් තවන වීර්යයෙන් යුක්ත විය යුතුය.සංවේගවත් විය යුතුය.ශ්‍රද්ධාව, ශීලය, වීර්යය, අට වැදෑරුම් සමාධිය, ධර්ම විනිශ්චය හෙවත් විදර්ශනා ඥාණය,එලඹ සිටි සිහිය යන මෙයින් යුතුව මේ අනල්ප වූ දුක දුරු කළ යුතුය..
