සිත් පහන් වන්නට..
විවේකය අරුත්බර කරන්නට..සෙනෙහසින්..
9.1.12
ධම්මට්ඨ වග්ගො 12
යොධ පුඤ්ඤං ච පාපං ච
බාහෙත්වා බ්රහ්මචරිය වා
සංඛාය ලොකෙ චරති
ස වෙ භික්ඛුති වුච්චති
යමෙක් මේ ශාසනයෙහි නියමිත පරිදි පින් පව් දෙක ම දුරු කොට, බඹසරින් යුක්තව සියලු දේ නුවණින් සලකා - විමසා හැසිරෙයි ද ඔහු ම නිශ්චය වශයෙන් භික්ෂුවකැ'යි කියනු ලැබේ..
Newer Post
Older Post
Home